In verband met de restauratie van de toren van de Grote Kerk heeft BBA in 2014 voor de gemeente Hattem een bouwhistorische opname gemaakt. Daarbij is vooral gekeken naar de restauratiegeschiedenis van de toren.

Het onderste deel van de 24 meter hoge torenromp heeft een bakstenen kern met tufsteenbekleding voorzien van spaarvelden met boogfriezen. Dit deel zal in de 13de eeuw of rond 1300 zijn gebouwd. Begin 15de eeuw of eind 14de eeuw werd de toren (mogelijk in twee fasen) met twee geledingen verhoogd. Deze verhoging is geheel in baksteen uitgevoerd, maar wel met decoratieve vormen passend bij het onderste deel van de toren. De 14 meter hoge, ingesnoerde achtzijdige spits met ui-vormige klokkenlantaarn kwam in de eerste helft van de 17de eeuw tot stand (vóór 1638).

In de 17de eeuw raakte de onderbouw van de toren ingeklemd tussen een waag annex hoofdwacht aan de noordzijde en een schoolhuis aan de zuidzijde. De toren kreeg in 1753 een classicistisch ingangsportaal met boven de deur het stadswapen.

De toren is vóór de huidige restauratie al gerestaureerd in 1895-1896 (P. en J. Cuypers), 1917-1924 (J.D.C. Koch), 1966-1970 (spits en klokken) en 1986-1995 (D. Spoel).